برا قفل هایی که بستست یه کلید مونده تو مشتــم به جنـــون رسیــــــده کارم بس که فرصتها رو کشتم بازی نور و صــــــدا نیـسـت زندگی یه ســـرنوشــتـــه یکـی پیــدا یکــی پنهـــــون مثل آدمـــــو فرشـــتـــــــه بیــــن مونــدنـــو نــمونـــدن ســهــم آدمــا زمیـن شد ما اسیــــــر انتــخابیـــــــم خودمون خواستیمو این شد فاصلــه فقط یه لحظه ست فاصلـــه فقــــط یه نـــوره گاهی از رگ به تو نزدیـــک گاهی از تو خیلـــی دوره اما اون عزیز عالــــــــــــــم میــــــل مهربونـــــی داره ردپاش رد فرشــــــــته س مارو تنـــهـا نمـــــــی زاره مارو تنـــهـا نمـــــــی زاره